Czerwona porzeczka Natalie: opis i charakterystyka odmiany, sadzenie i pielęgnacja ze zdjęciem

Ogród na wsi zawsze był dla właściciela źródłem dumy. Są rośliny, które nie tylko przynoszą dobre plony, ale także ozdabiają ziemię. Popularna odmiana czerwonej porzeczki w Federacji Rosyjskiej - Natalie - jest właśnie taka. Pod koniec dojrzewania czerwone owoce wiszą na krzakach porzeczek, zachwycają właściciela, zachwycają gości, sąsiadów.

Opis i cechy porzeczki Natalie

Krzewy są lekko rozłożyste, mają średnią wysokość. Pędy niezdrewniałe wyróżniają się średnią grubością, kolorem zielonym, z lekkim czerwonym zabarwieniem w górnej części. Wzrost pędów jest bezpośredni. Pędy zdrewniałe mają kolor szarobrązowy. Brak dojrzewania.

Odporny na choroby i szkodniki

Odmiana czerwonej porzeczki Natalie jest bardzo odporna na choroby. Najczęstszymi szkodnikami tej odmiany są mszyce agrestowe i mszyce liściowe. W lipcu-sierpniu roślina może być dotknięta mączniakiem.

Odporność na suszę i mróz

Porzeczka dobrze znosi zimno, ale susza i nadmiar wilgoci mogą jej zaszkodzić. Zaleca się sadzić go w glebie gliniastej. Z nawozów warto stosować materię organiczną, na przykład dodatki humusowe. Lepiej nie sadzić porzeczek na glebach kwaśnych.

Okres dojrzewania i wydajność

Odmiana, zgodnie z jej naukowym opisem, jest uważana za połowę sezonu. Z jednego krzewu można zebrać około 3,5 kg owoców. Zwykle dojrzewanie kończy się w środku lata.

Przenośność

Natalie jest uważana za odmianę przenośną. Jednak transport owoców musi odbywać się poprzez pakowanie owoców w małe pojemniki.

Odpowiedni region i klimat

18 lat temu Natalia została wpisana do państwowego rejestru osiągnięć hodowlanych. Porzeczki można uprawiać w dowolnych regionach Federacji Rosyjskiej, z wyjątkiem regionów Północnej, Dolnej Wołgi i Dalekiego Wschodu. Odmiana jest sklasyfikowana jako uprawa umiarkowana.

Historia wyboru

Odmiana została wyhodowana do VSTIS przez skrzyżowanie odmian czerwonej porzeczki. Odmiana została stworzona przez V.M. Litvinova i N.K. Smoljanin.

Główne zalety i wady

Plusy czerwonej porzeczki Natalie:

• odporny na mróz (toleruje mrozy do minus trzydziestu stopni);
• owoce przez długi czas (z krzaka można zbierać jagody do 10 lat);
• dojrzałe owoce nie podlegają zrzucaniu;
• owoce mają dobry smak;
• przenośny;
• może być przechowywany przez długi czas;
• odporny na choroby, szkodniki.

Główną wadą tej odmiany jest to, że po piątym lub szóstym roku życia krzew może stać się zbyt rozłożysty. Pod ciężarem owocu pędy mocno uginają się, dlatego konieczne jest zamontowanie podpór.

Zasady rozwoju

Porzeczki można uprawiać na prawie każdej glebie wzbogaconej przydatnymi dodatkami. Nie zaleca się sadzenia sadzonek na glebach kwaśnych, zasadowych, zbyt suchych.

Wybierz witrynę

Zaleca się lądowanie na płaskich powierzchniach. Ponadto porzeczki można sadzić w górnej/środkowej części wzgórz. Witryna musi mieć dobre oświetlenie. Najlepszym miejscem jest ścieżka wzdłuż ogrodzenia, która ochroni sadzonki przed podmuchami wiatru.

Wybór zdrowego materiału do sadzenia

Musisz wybrać sadzonki, które spełniają następujące kryteria:

• istnieje kilka dobrze rozwiniętych pędów o długości 30 centymetrów;
• ma co najmniej 2 nerki;
• kłącza żółte, z włoskami, zrogowaciałymi;
• wiele korzeni bocznych.

Przygotowanie gleby

Musisz wykopać rów lub oddzielne wgłębienia (odległość między dołami wynosi od jednego do półtora metra). Głębokość dołów powinna wynosić od 10 do 20 centymetrów. Wykopaną ziemię należy wymieszać z następującymi dodatkami (podana jest liczba dodatków na kwadrat):

• organika (popiół drzewny) - od 3 do 4 kilogramów;
• superfosfat granulowany - od 100 do 150 gramów;
• Siarczan potasu - od 20 do 30 gramów.

Musisz dokładnie wymieszać dodatki z glebą. Jeśli kłącza wejdą w kontakt z nawozami, mogą się poparzyć, dlatego sadzonka nie zakorzeni się dobrze.

Proces wejścia na pokład

Algorytm lądowania jest następujący:

1. Zanurzenie materiału do sadzenia w otworze, ostrożne rozłożenie korzeni.
2. Umiejscowienie materiału do sadzenia pod kątem. Zapewni to powstawanie dodatkowych kłączy i umożliwi rozwój pąków znajdujących się na poziomie szyjki korzeniowej.
3. Lekko ubij glebę, gdy gleba jest zasypywana.
4. Zasypywanie materiału sadzeniowego do połowy.
5. Podlej sadzonkę (pół wiadra wody na 1 krzak).
6. Pełne wypełnienie materiałem do sadzenia.
7. Podlej sadzonkę (od 10 do 15 litrów wody na krzew).
8. Ściółkowanie gleby w pobliżu materiału do sadzenia. Zapobiegnie to wysychaniu gleby i tworzeniu się skorupy. Ściółkowanie można wykonać za pomocą materii organicznej - mułu, obornika, trocin.

Cechy pielęgnacji odmian

Według ogrodników, krzewy czerwonej porzeczki przynoszą duże plony, jeśli są odpowiednio pielęgnowane. Roślina potrzebuje regularnego podlewania i karmienia. Krzewy przycina się na zimę (dla ich prawidłowego uformowania).

Nawadnianie

Aby aktywować wzrost pędów porzeczek po sezonie zimowym, zanim pąki zakwitną, roślinę nawadnia się wodą o temperaturze osiemdziesięciu stopni. Czerwona porzeczka, podobnie jak czarna porzeczka, jest bardzo wrażliwa na brak wilgoci, szczególnie w marcu. Jeśli nie nawadniasz roślin w suchą wiosnę, jajniki mogą się kruszyć, a pozostałe owoce mogą zostać zmiażdżone.

Jeden kwadrat potrzebuje 25 litrów wody. Woda wlewa się w bruzdy, które są wykonane wzdłuż koła o średnicy 60 centymetrów (środek koła to krzak).

Karmienie

W środku wiosny do gleby dodaje się 10 gramów mocznika na głębokość 30 centymetrów. Zapewnia nasycenie krzewów pierwiastkami azotu, które stymulują wzrost. Na początku lata ziemię należy nawozić dodatkami organicznymi. Na 5 litrów wody dodaj 0,3 litra ściółki lub krowiego łajna. Roztwór wlewa się pod korzeń rośliny.

W środku lata rośliny są przetwarzane liść po liściu. Konieczne jest użycie złożonego dodatku (5 litrów wody miesza się z 2 gramami kwasu borowego i 5 gramami siarczanu manganu).

Cięcie

Przycinanie krzewów odbywa się wiosną i jesienią. Przycinanie pomaga odmłodzić rośliny i poprawić plony. Raz na 5 lat przycina się dodatkowe gałęzie, które zagęszczają krzew. Pozostało około 17 pędów. Wszystkie suche i zamrożone gałęzie należy przycinać, co pozwoli na wzrost nowych gałęzi.

Reprodukcja

Sadzonki można uzyskać niezależnie. W sezonie wiosennym wybiera się silne pędy i dodaje kroplami, pozostawiając górną część na zewnątrz. W sezonie jesiennym, kiedy następuje ukorzenienie sadzonek, są one oddzielane od „rodzimego” krzewu i sadzone w innym miejscu.

Ochrona przed zimowym chłodem

Odmiana nie boi się zimna, jednak jeśli chodzi o uprawę porzeczki Natalie na Dalekim Wschodzie, konieczne jest zbudowanie schronienia. Najlepszą opcją jest ściółka. Grunt, na którym rośnie porzeczka pokryty jest warstwą nawozu i mułu (obornik i muł mieszają się w równych proporcjach, mieszanina powinna mieć konsystencję przypominającą tłustą śmietanę).

Wysokość warstwy powinna wynosić 4 centymetry, promień pokrycia powinien wynosić około 0,7 metra. Podczas zimowych mrozów gleba pokryta ściółką nie przepuszcza ciepła, nasycając ziemię użytecznymi elementami i chroniąc krzew przed szkodnikami.

Możliwe choroby i szkodniki, kontrola i zapobieganie

Czerwona porzeczka Natalie jest podatna na te szkodniki i choroby:

1. Mączniak prawdziwy. Środek Topaz stosuje się po kwitnieniu krzewu i czternaście dni przed zbiorami.
2. Mszyca żółciowa. Problem został rozwiązany za pomocą rozwiązania Karbofos.
3. Płatki agrestu. Używana jest iskra. Jest mieszany z wodą w stosunku jeden do dziesięciu. Półtora litra roztworu wlewa się pod krzak.

Zbiór i przechowywanie upraw

W lipcu porzeczka zaczyna aktywnie owocować. Zbierane jagody są bardzo odporne na transport. Można je przechowywać w lodówce lub piwnicy przez około 30 dni. Owoce można przechowywać w zamrażarce do 12 miesięcy. Do transportu używaj małych plastikowych pojemników.

Natalie jest klasyfikowana jako odmiana stołu. Po przetworzeniu jagody nie tracą swoich właściwości. Mogą być używane do przygotowywania napojów, dressingów, dodawania do wypieków.

Zalecane