Sosna górska: opis, odmiany i gatunki, sadzenie i pielęgnacja, jak rozmnażać drzewo

Sosna górska to jeden z najpopularniejszych gatunków drzew iglastych, doceniany przez wielu ogrodników i projektantów krajobrazu. Wynika to z kompaktowych rozmiarów kultury i wysokich właściwości dekoracyjnych. Roślina zachowuje bogaty zielony kolor przez cały rok i ma przyjemny aromat. Aby kultura pozostała dekoracyjna, należy o nią odpowiednio dbać.

Szczegółowy opis

Ten rodzaj sosny występuje częściej na północy i południu Europy. Kultura charakteryzuje się kulistym kształtem. W warunkach naturalnych roślina prezentowana jest w formie drzewa, natomiast na działkach ogrodowych najczęściej uprawiana jest jako krzew.Wysokość uprawy może osiągnąć 8 metrów, a wielkość krzewu zwykle nie przekracza 4,5 metra.

Roślina charakteryzuje się pięknymi zielonymi igłami, które tworzą małe grona. Ich średnia długość życia wynosi około 5 lat. Kultura wyróżnia się rozgałęzionymi i powierzchownymi korzeniami. Dojrzałe rośliny pokryte są małymi szyszkami. Charakteryzują się brązowym kolorem i osiągają długość 4-5 centymetrów.

Pomimo tego, że istnieje wiele rodzajów kosodrzewiny o określonych cechach, warto podkreślić cechy uniwersalne:

• odporność na mróz i suszę;
• odporny na wiatr;
• niewymagający do składu gleby;
• wysoka wytrzymałość gałęzi;
• znaczna długość życia - może sięgać nawet 1000 lat;
• odporność na ataki pasożytów;
• odporność na zanieczyszczenia powietrza;
• przenośność przycinania.

Roślina ma doskonałe właściwości dekoracyjne. Z tego powodu jest często stosowany w projektowaniu krajobrazu. Kulturę można wykorzystać do dekoracji zjeżdżalni alpejskich i skalniaków. Jest używany jako tasiemiec lub w połączeniu z innymi roślinami.

Popularne odmiany

Dziś istnieje wiele rodzajów kosodrzewiny, z których każda ma określone cechy.

Varella

Ta odmiana ma niezwykłą kulistą koronę. Charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem. W wieku 10 lat drzewo ma nie więcej niż 70 centymetrów wysokości i 50 centymetrów średnicy. Dojrzałe rośliny nie przekraczają 1,5 metra wysokości. Ponadto ich średnica może wynosić 1,2 metra.

Ta odmiana charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami. Kolejną cechą jest wysoka odporność na mróz. Sosna jest w stanie tolerować temperatury nawet do -35 stopni.

Pinus mugo gnom

Ta odmiana jest średniej wielkości. Wysokość osiąga 2,5 metra, a średnica - 1,5-2. Młoda kultura zwykle rośnie najpierw wszerz, po czym zaczyna się rozciągać na wysokość. Charakteryzuje się ciemnozielonymi igłami i powolnym rozwojem. Kultura jest w stanie wytrzymać temperatury tak niskie, jak -40 stopni.

Zimowe złoto

Ta odmiana jest uważana za karłowatą. Rośnie jako krzew kulisty. Charakterystyczną cechą rośliny jest zmiana koloru igieł w zależności od pory roku. Wiosną i latem igły są zielone, jesienią żółtobrązowe. Krzew osiąga wysokość około 50 centymetrów, a jego średnica wynosi 1 metr.

Pinus Columnaris

Ta odmiana kosodrzewiny jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Dobrze komponuje się ze skałami i kamieniami. Wysokość rośliny może osiągnąć 2 metry, a średnica - 2,5. Igły wyróżniają się spiczastymi wierzchołkami i ciemnozielonym kolorem.

Pinus mugo Compact

Ten gatunek charakteryzuje się powolnym wzrostem. Ponadto jego korona ma kształt poduszki. Igły przez cały rok charakteryzują się bogatym zielonym kolorem.

Pinus mugo mughus

Ta roślina znajduje się w Alpach Wschodnich. Rośnie również na Półwyspie Bałkańskim. Kultura to masywny krzew, który może osiągnąć wysokość 5 metrów. Roślina początkowo ma żółtobrązowe pąki. Ale w miarę dojrzewania brązowieją.

Mopy Pinus

Ta karłowata odmiana nie przekracza 1,5 metra wysokości. Kultura charakteryzuje się krótkimi gałęziami z małymi igłami, których długość wynosi 4,5 centymetra. Igły mają ciemnozielony kolor i powolny rozwój. Roślina ma dobrą odporność na mróz i wytrzymuje temperatury do -45 stopni.

Pinus mugo pumilio

Ta mała roślina jest ozdobiona bardzo gęstymi igłami. Igły wyróżniają się bogatym zielonym odcieniem i dużą sztywnością. Kultura jest niewielka i nie przekracza 1,5 metra wysokości. Charakteryzuje się szerokimi stożkowatymi szyszkami, które pojawiają się na gałęziach 7 lat po posadzeniu. Roślina z trudem toleruje bardzo wilgotne i gęste gleby. Jednocześnie może być bezpiecznie uprawiana w warunkach miejskich.

Pinus Ophir

Ta ozdobna odmiana ma bogate, zielone igły. Jednocześnie zimą nabiera brązowo-żółtego koloru. Korona ma zaokrąglony kształt i dużą gęstość. Drzewo ma zwarte rozmiary i nie przekracza 2 metrów wysokości. Kultura jest uważana za dość światłolubną i jest odporna na suszę.

Litomysl

Ta karłowata odmiana ma stosunkowo wysoki pień. Jednocześnie wysokość jego korony nie przekracza 50 centymetrów. Roślinę często uprawia się w domu. Przez 1 rok wzrasta maksymalnie o 30 milimetrów. Kultura z trudem wytrzymuje stojącą wilgoć w korzeniach.

Pinus mugo chaochao

Ta roślina ma gęste i sztywne igły, które rosną na gałęziach w pęczkach. Jest często uprawiany na działkach ogrodowych, ponieważ syntetyzuje fitoncydy.Substancje te hamują aktywność bakterii chorobotwórczych. Ta odmiana jest uważana za bardzo bezpretensjonalną. Jednak dla komfortowego rozwoju kultury musi być sadzone w dobrze oświetlonym miejscu.

Właściwe dopasowanie

Aby sosna zachowała swój jasny cień i zapach drzew iglastych przez cały rok, musi być prawidłowo posadzony. Do tego nadaje się dobrze oświetlona i otwarta przestrzeń. Ważny jest również skład gleby. Wskazane jest, aby preferować odwodnioną glebę piaszczystą lub piaszczysto-gliniastą.

Jeżeli teren na terenie jest zbyt ciężki, warto położyć na dnie wysokiej jakości drenaż. Grubość tej warstwy powinna wynosić 20 centymetrów. Aby młoda sadzonka przystosowała się do nowych warunków, podczas jej sadzenia należy przestrzegać następujących zasad:

1. Wybierz odpowiednie miejsce w ogrodzie. Między kilkoma roślinami wymagana jest odległość co najmniej 4 metrów.
2. Zrób małe dziury w ziemi. Ich wymiary powinny wynosić 80x80 centymetrów.
3. Dobrze jest poluzować dno dołka.
4. W celu szybkiej adaptacji i dobrego rozwoju umieść kompost na dnie. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że grubość takiej warstwy nie powinna przekraczać 20 centymetrów.
5. Wymieszaj górny opatrunek ze zwykłą ziemią.
6. Ustaw sadzonkę we wnęce i wypełnij puste przestrzenie przygotowanym podłożem. Ważne jest, aby upewnić się, że szyjka korzeniowa jest wyrównana z podłożem.
7. Zrób bok ziemi. Dzięki temu wilgoć pozostanie w kręgu przy łodydze.

Opieka

Aby roślina miała normalne rozmiary, w pełni rozwinęła się i zachowała swoje właściwości dekoracyjne, musi zapewnić wysokiej jakości pielęgnację. Ważne jest przestrzeganie następujących zaleceń:

1. Zwilż glebę na czas. Latem odbywa się to w odstępie 3 dni, zimą - maksymalnie 1 raz.
2. Zastosuj nawóz. Bezpośrednio po posadzeniu kosodrzewinę warto karmić stymulatorem wzrostu, który pomoże jej ukorzenić się. Następnie dopuszcza się stosowanie preparatu złożonego.
3. Poluzuj glebę i mulczuj glebę. Poluzowania nie można uznać za obowiązkową procedurę, ale wielu letnich mieszkańców wykonuje ją po zimie.
4. Przytnij roślinę. Sosna górska normalnie toleruje strzyżenie. Jednorazowo można jednak ścinać nie więcej niż jedną trzecią drzewa. Procedurę przeprowadza się 1 raz w roku.

Jodły górskie są odporne na mróz. Dlatego nie jest wymagane specjalne przygotowanie upraw na zimę. Jednocześnie ważne jest, aby ograniczyć podlewanie lub całkowicie je odrzucić. Przesadzanie sosny jest dozwolone w marcu - zaraz po stopieniu śniegu. W takim przypadku warto użyć tego samego podłoża.

Zwalczanie szkodników

Sosna górska jest odporna na pasożyty.Jednak czasami kultura wciąż cierpi z powodu ataków owadów sosnowych. Częściej zarażają sosnę zwyczajną, ale zagrożona jest również odmiana górska. Są to raczej małe owady o wielkości nie większej niż 2 milimetry. Zwykle osiadają na spodzie igieł. W rezultacie dotknięte igły stają się brązowe i kruszą się. Owady sosnowe szczególnie uwielbiają drzewa w wieku 3-5 lat.

Nie ma sensu walczyć z dorosłymi. Ich tułów pokryty jest mocną skorupą, więc leki nie mają na nie wpływu. Młode osoby powinny być leczone preparatem Actellik. Zaleca się to zrobić w lipcu.

Sposoby rozmnażania drzewa

Rozmnażanie roślin może odbywać się na różne sposoby - przez nasiona, sadzonki lub szczepienie. Konkretną metodę należy wybrać w zależności od odmiany. Najłatwiejszym sposobem rozmnażania kultury są nasiona. Można je jednak sadzić w otwartej glebie lub w skrzynce. Dozwolone jest również korzystanie z domowej szklarni.Najlepiej wykonywać prace sadzenia wiosną. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że nasiona można sadzić tylko kilka lat po zapyleniu.

Podczas sadzenia zaleca się zachowanie odstępu między krzewami o wielkości 5 centymetrów. Następnie pojemnik należy przykryć folią. Pierwsze pędy pojawiają się po 1 miesiącu. Na tym etapie wymagane jest zdjęcie folii i systematyczne podlewanie rośliny. Po około 1-2 latach zaleca się sadzenie roślin w otwartej glebie.

Sadzonki nie są uważane za najbardziej skuteczną metodę na kosodrzewinę. Drzewo potrzebuje dużo czasu, aby zakorzenić się. Jednak nie zawsze tak się dzieje. Jeśli mimo to wykonywane są sadzonki, zaleca się wykonanie następujących czynności:

1. Wytnij sadzonki z młodych krzewów. Muszą być przycięte kawałkiem kory.
2. Umieść przygotowane sadzonki w pojemniku z wodą i pozostaw na 3 dni. Dopuszcza się również zastosowanie specjalnego rozwiązania stymulującego rozwój systemu korzeniowego.
3. Posadź sadzonki w przygotowanym pudełku w odstępach co 10 centymetrów.
4. Użyj szklarni, aby wyhodować korzenie.

Szczepienie to najbardziej złożona i czasochłonna metoda rozmnażania świerka. Jest zwykle używany przez doświadczonych ogrodników lub projektantów krajobrazu. Ta metoda pomaga zachować jakość odmianową plonu.

Sosna górska to popularna roślina, która dobrze komponuje się z różnymi kompozycjami krajobrazowymi i uwalnia fitoncydy w powietrze. Dlatego kultura jest często uprawiana w domkach letniskowych lub wykorzystywana do ozdabiania skwerów i parków. Aby roślina zawsze zachowała swoje właściwości dekoracyjne, ważne jest prawidłowe przeprowadzenie prac sadzenia oraz zapewnienie jej pełnej i wysokiej jakości pielęgnacji.

Zalecane